Break up Poems
The Olive Theory
by Kate Coleman
I heard about this theory;
that in the perfect couple,
One will like olives, and the other will not.
One will always eat for the other.
I think that's why we never worked,
You proudly shouted your love for the salted fruit,
While I, meekly, passed mine to you.
You convinced that only you could possibly like them.
And I, well. I simply did not.
It wasn't until the end, the end of us;
......
Why should a foolish marriage vow
by Paul Durcan
Dear Nessa - Now that our marriage is over
I would like you to know that, if I could put back the clock
Fifteen years to the cold March day of our wedding,
I would wed you again and, if that marriage also broke,
I would wed you yet again and, if it a third time broke,
Wed you again, and again, and again, and again, and again:
If you would have me which, of course, you would not.
For, even you - in spite of your patience and your innocence
(Strange characteristics in an age such as our own)
- Even you require to shake off the addiction of romantic love
......
Zonder jou
by Mario Odekerken
We hebben zoveel jaren gedeeld
dromen opgebouwd,muren gesloopt
elkaar leren kennen in stilte en storm
ik dacht dat wij zouden blijven.
Jouw ogen zeiden niets toen ik het vroeg
je stem werd stil waar waarheid
hoorde te zijn
en in die stilte groeide een breuk
niet van gisteren,maar van langzaam verdwijnen.
......
Masked
by Amelia Pond
A mask of smiles covers over years of heartbreak.
Silent screams begging to be free.
An old heart not healed by time.
Time will only heal if let to heal,
Emotions masked will bury deep and stay inside,
Escaping time and lasting long beyond their days.
Het onzekere vermoeden
by Mario Odekerken
Het begon als een fluistering,
een gedachte te klein om vast te houden.
Een vage schaduw,
die zich verschool in de hoeken van mijn hart.
Ik zocht het niet,
maar het vond mij.
Elke blik,elk woord
liet de twijfel groeien tot een vorm,
tot een gezicht.
......
Zonder jou
by Mario Odekerken
We hebben zoveel jaren gedeeld
dromen opgebouwd,muren gesloopt
elkaar leren kennen in stilte en storm
ik dacht dat wij zouden blijven.
Jouw ogen zeiden niets toen ik het vroeg
je stem werd stil waar waarheid
hoorde te zijn
en in die stilte groeide een breuk
niet van gisteren,maar van langzaam verdwijnen.
......
Voor de laatste keer
by Mario Odekerken
Je zat daar zoals vroeger,
maar de stilte tussen ons was nieuw.
Geen woede,geen tranen,
alleen het zachte gewicht
van wat er niet meer is.
Je lachte,beleefd,
alsof we elkaar voor het eerst zagen.
Mijn handen bleven waar ze waren,
alsof ze jou niet meer herkenden.
We spraken over het weer,
......
Die onseker vermoede
by Mario Odekerken
Dit het begin as 'n fluister,
'n gedagte te klein om vas te hou.
'n Vaag skadu,
weggekruip in die hoeke van my hart.
Ek het dit nie gesoek nie,
maar dit het my gevind.
Elke kyk,elke woord
het die twyfel laat groei,
'n vorm gegee,
......
Die Unsichere Ahnung
by Mario Odekerken
Es began als ein Flüstern,
ein Gedanke,zu klein,um ihn zu fassen.
Ein vager Schatten,
verborgen in den Ecken meines Herzens.
Ich suchte nicht danach,
doch es fand mich.
Jeder Blick,jedes Wort
ließ den Zweifel wachsen,
zu einer Gestalt,
......
Het onzekere vermoeden
by Mario Odekerken
Het begon als een fluistering,
een gedachte te klein om vast te houden.
Een vage schaduw,
die zich verschool in de hoeken van mijn hart.
Ik zocht het niet,
maar het vond mij.
Elke blik,elk woord
liet de twijfel groeien tot een vorm,
tot een gezicht.
......
