Dit het begin as 'n fluister,
'n gedagte te klein om vas te hou.
'n Vaag skadu,
weggekruip in die hoeke van my hart.

Ek het dit nie gesoek nie,
maar dit het my gevind.
Elke kyk,elke woord
het die twyfel laat groei,
'n vorm gegee,
'n gesig geword.

Toe was dit daar.
Nie meer te ontken nie,
die waarheid wat ek geken het
voor ek dit durf sien.

Die vermoede het 'n vuur geword,
en ek,
ek kon net brand.