Een lange ketting van mensen,
hand in hand,schouder aan schouder,
een slinger die zich door straten weeft
zoals rivier door bedding.
De klaroenen blazen,
de trom rolt het ritme open,
en voeten vinden vanzelf de maat
die niemand ooit is vergeten.
......
It doesn't start with shouting
but with glances that linger too long,
questions that carry no curiosity
only judgement, wrapped in politeness.
You walk through streets
as if history is written on your forehead,
as if every step awakens echoes
of names meant to be forgotten
but never were.
......
Langs de oevers van een oude stroom
ligt de stad als een herinnering,
gebouwd op bruggen,op stilte tussen stenen.
De Maas draagt verhalen die niemand vraagt
maar iedereen voelt
Romeinse voetstappen rusten onder pleinen,
tussen basilieken en markten
ademt de aarde geschiedenis.
Een oversteek werd een thuis,
......
Het begint niet met schreeuwen
maar met blikken die te lang blijven hangen
vragen die geen nieuwsgierigheid dragen
maar oordeel,verpakt in beleefdheid.
Je loopt door straten
alsof je geschiedenis op je voorhoofd draagt,
alsof elke voetstap echo's wekt
van namen die vergeten moesten worden
maar nooit werden vergeten.
......
Tussen boomgaarden en weiden
staat een huis dat meer is dan steen,
een stille wachter in het landschap
waar tijd zich langzaam ophoopt.
Zijn muren kennen de hand van adel,
de adem van pachters,
het kraken van wagens over grind,
de geur van hooi en jacht.
......
Het begint niet met schreeuwen
maar met blikken die te lang blijven hangen
vragen die geen nieuwsgierigheid dragen
maar oordeel,verpakt in beleefdheid.
Je loopt door straten
alsof je geschiedenis op je voorhoofd draagt,
alsof elke voetstap echo's wekt
van namen die vergeten moesten worden
maar nooit werden vergeten.
......
It doesn't start with shouting
but with glances that linger too long,
questions that carry no curiosity
only judgement, wrapped in politeness.
You walk through streets
as if history is written on your forehead,
as if every step awakens echoes
of names meant to be forgotten
but never were.
......
In 't dal waar Geul haar liedjes vlecht,
ligt houthem,stil en trouw gehecht
aan heuvels,bomen,eeuwen oud,
waar zonlicht gouden dromen houdt.
Een dorp van klokken, traag van gang,
waar ochtendmist de velden lang
omhult in zachte,zilvren glans,
een plek geboren uit balans.
......
In Mariadorp ligt een laan,
waar de bomen zich buigen over verhalen
die niemand nog hardop vertelt.
Hier werd mijn moeder geboren,
in een huis waar het ochtendlicht
langs de vensterbank gleed
alsof het haar naam kende.
De zon streek over de rode dakpannen,
......
Een lange ketting van mensen,
hand in hand,schouder aan schouder,
een slinger die zich door straten weeft
zoals rivier door bedding.
De klaroenen blazen,
de trom rolt het ritme open,
en voeten vinden vanzelf de maat
die niemand ooit is vergeten.
......