Gelukkig is soms niet altijd,
waardoor de pijn door het verlies van jou
draagbaar geworden is.

In de stilte van gewone dagen
ademt jouw afwezigheid
maar ook de herinn
aan wie je was.

Ik draag je mee
in de schaduw en in licht,
niet als wond alleen,
maar als een stille kracht.