Laat geen standbeeld achter,
geen marmer,geen inscriptie
die spreekt voor wie ik was.
Laat mijn naam verdwijnen
zoals voetstappen in nat zand.

Herinner mij niet met bloemen
die verwelken in een vaas,
maar met stilte
wanneer jij naar de hemel kijkt
en even niets hoeft te zeggen.

Geef mijn stem terug aan de wind,
mijn handen aan de aarde,
mijn ogen aan het licht
dat ooit op mijn gezicht viel
en nu op het jouwe rust.

Mijn laatste wens
is geen bezit,
geen nalatenschap van dingen,
maar dat iets van mijn zachtheid
jou heeft aangeraakt.