Je beheerst elke gedachte in mijn hoofd,
zonder lawaai,zonder aankondiging.
Als een schaduw die met het licht meebeweegt,
ben jij altijd daar.

Je bezit elke kamer in mijn hart,
zelfs de ruimtes die ik voor niemand
open liet.
Alsof je de plattegrond al kende
voor ik zelf wist waar ik begon.

En elk woord dat ik gebruik
om mijn gevoelens te uiten
verwijst naar jou-
al probeer ik andere vormen,
andere taal.

Toch eindig ik altijd
bij jou naam
die nergens staat,
toch overal klinkt
en onzichtbaar,
zichtbaar is.