Er zijn momenten
waarop woorden te laat komen.
Waar stilte niet leeg is,
maar vol van betekenis.

Een frons die twijfelt,
ogen die iets zoeken
wat niet uitgesproken wil worden.

Een glimlach,
te klein om geluk te heten,
te echt om genegeerd te worden.

Gezichten dragen verhalen
zonder begin of einde,
alleen een midden vol gevoel.

Ze verraden wat het hart bewaart,
wat het geheugen probeert te vergeten,
wat de mond niet durft te zeggen.

Soms is het genoeg
om te kijken
en te begrijpen
zonder te vragen.

Want in één blik
kan een leven wonen.