Een misstap
niet groot,maar genoeg.

De oever verdwijnt
en het koude oppervlak opent zich
zonder waarschuwing.

Het water is geen vijand
maar het maakt alles zwaar
het tilt de fouten op
en drukt ze tegen de huid.

Ik spartel niet uit angst
maar uit herkenning
dit is niet de eerste val
en het zal niet de laatste zijn.

De bodem komt niet
alleen de drang om adem te halen
en iets te begrijpen.

Misschien is vallen
gewoon een manier
waarop het leven ons onderbreekt
om iets te laten voelen
dat we eerder negeerden.

Ik kom boven
nat van spijt
maar lichter dan voor ik viel.