Er zijn dingen
die zich niet laten opschrijven,
alleen bewaren.

Een blik,
een trilling in de lucht,
een woord dat nooit werd
uitgesproken
maar toch werd verstaan.

Tussen wat was
en wat zal zijn
vouwt de tijd zich
als stof rond herinnering.

Niet recht,
niet lineair-
maar golvend,
zacht,
vol stiltes die iets dragen
wat groter is dan betekenis.

Daar,
in wat niemand ziet,
leven wij verder
zonder haast,
zonder gewicht.