Mijn antwoord op jouw vraag
is geen woord maar een gebaar,
een streling over je rug
waar mijn vingers het verhaal schrijven
dat mijn hart al eeuwen kent.

Jij bent geen herinnering
maar een aanwezigheid die de lucht vult,
als licht dat valt op stille kamers
waar ik jouw naam fluister zonder geluid.

Een kus op jouw zachte lippen
is geen begin en geen einde,
masr het middelpunt van alles wat ik ben.

Ik zie je in elke kleur van de dag,
in het trillen van mijn adem,
in het verlangen dat niet zwijgt
zelfs wanneer jij slaapt.

Een genegenheid die alle grenzen overschrijdt,
niet gevangen in vorm of reden,
maar vrij als liefde bedoeld is te zijn.

Omdat ik zielsveel van je hou,
zoals alleen het hart kan liefhebben-
zonder grenzen,zonder voorwaarden,
alleen maar jou.