Pierre Beijers,boer van het land,
maar nooit het ja-woord gegeven,
nooit een vrouw aan zijn zijde,
en toch,nooit alleen.

Hij hoorde bij ons
alsof hij bloed van ons bloed was.
Mijn moeder waste zijn kleren,
mijn zus poetste zijn huis.
Zorg,zonder verplichting,
gegeven met genegenheid.

Elke zondag kwam hij
rustig binnen,vertrouwd,
aan tafel bij de middag,
en na het eten:
vlaai,koffie en gesprekken.

Hij en mijn vader,
soms zacht botsend in woorden,
over politiek,
over het nieuws van de dag,
over hoe het leven hoort te zijn.

Zijn geloof was diep,
een katholiek zonder twijfel,
maar zonder dwang.
In hem zat iets echts,
iets wat zeldzaam is geworden:
liefde zonder verwachting,
eerlijkheid zonder opsmuk.

Pierre van Thijske-
niet door bloed,
maar door hart verbonden.