Ik loop door straten zonder naam,
waar niemand mij ooit ziet gaan.
Slechts een schaduw ,een zucht van wind,
de stilte waarin ik verdwijn'.

Geen voetstap laat ik achter mij,
geen ogen vangen wat ik zei.
Toch leef ik hier,zo vol gevoel,
verborgen achter het rumoer.

Onzichtbaar, maar niet zonder stem,
ik fluister zacht,jij hoort het geluid .
In elke blik,in elk gebaar,
ben ik dichtbij-onzichtbaar.