Je zit naast me,
niet dichterbij dan anders,
maar alles in jou
lijkt vandaag lichter.

Je zegt niets
en toch voel ik hoe je gedachten
zich langzaam openen,
zoals bloemen die niet weten
dat ze bekeken worden.

De avond daalt
als een herinnering
die we nog niet hebben gedeeld.
Ik kijk naar je profiel,
alsof het iets vertelt
dat je zelf nog niet kent.

Misschien is dit liefde:
stil zijn in elkaars nabijheid,
zonder te verlangen
naar een ander moment
dan dit.