Jij die wandelt in mijn gedachten
zonder gezicht,zonder stem,
maar met een stilte die me aantrekt
als eb het strand.

Ik schrijf je in elke lege stoel,
elke blik naar buiten,
elke droom waar ik te laat wakker word.

Je naam ken ik niet,
maar ik spreek hem
in de taal van verlangen.

Ooit,
als de wind ons dezelfde richting wijst,
zal ik je herkennen
aan het licht dat niet schrikt
voor de diepte.