Twee jaar klein,
en toch
rent hij alsof de wind hem herkent.

Zijn lach barst lost-
ongetemd,
puur,
alsof hij vergeten harten wakker schudt.

Hij wandelt niet,
hij stormt de wereld in
alsof alles een spel is
dat speciaal voor hem werd gemaakt.

Kleine handen,
grote verwondering.
Elk blad een schat,
elke plas een avontuur.

Hij is de storm en de zon,
de vraag en het antwoord.
Levend,
zoals zovelen zijn verleerd te zijn.