Er is een leegte die niet schreeuwt,
maar zacht onder de huid beweegt.
Een trekken aan gedachten,
een stille drang naar iets
dat ik niet kan benoemen.

Mijn handen rusten,
maar iets in mij reikt verder dan vandaag.
Niet naar bezit,
niet naar een naam,
maar naar een aanraking van betekenis.

Ik loop door de dagen
alsof er iets op mij wacht
net buiten het bereik van taal.
En toch blijf ik luisteren,
naar wat er nog niet is
maar ooit misschien zal zijn.