Ik ben wakker terwijl ik droom,
tussen muren die ademen
en ramen die fluisteren
wat ik nog niet durf te zeggen.

De kamer is echt,
maar de tijd glijdt langs me heen
zoals water langs steen'
ik voel het,maar ik houd het niet vast.

Beelden komen,
niet als herinneringen
maar als mogelijkheden
die zich nooit hebben voorgedaan.

Mijn handen bewegen langzaam,
alsof ze weten
dat het nu
zowel gisteren als morgen is.

En toch klopt mijn hart
zoals altijd
alsof het niet merkt
dat de grens tussen droom en dag
zich heeft opgelost
in mij.