De regen tikt op koude ruiten,
de dag verdwijnt in grauw en grijns.
Mijn schaduw dwaalt langs dode straten,
verloren in een stil bewijs.

De wind fluistert vergeten dromen,
de tijd lijkt even stil te staan.
Toch gloeit er zacht,diep in het duister,
een vlam die weigert uit te gaan.