De kamer is niet leeg,
al staat er niets meer.
Stof zweeft door licht
dat niemand opmerkt.

Op de vloer liggen afdrukken
van wat ooit zwaar was,
een kast,een stoel,
een gesprek dat niet werd afgemaakt.

Je naam wordt niet genoemd,
maar hangt in de lucht
zoals adem in koude lucht zichtbaar wordt
en daarna verdwijnt.

We dragen verder
wat niet meer gezegd kan worden.
Zonder bewijs,
zonder rust.