Alles wat breekt,
heeft ooit bestaan.
Alles wat zwijgt,
heeft ooit gesproken.

De waarheid ligt
in scherven op de grond,
verstrooid door handen
die niet durfden dragen.

Een fluistering in het stof,
een gewichtloze rekensom:
delen,vermenigvuldigen,
trekken,optellen,verliezen.

En toch,
tussen alle resten
ademt iets echts,
onbuigzaam,helder.

Niet perfect,
niet volledig,
maar genoeg
om te blijven.