Uit sterrenstof,uit oertijdrijk,
ontsprong een fluistering, een zachte kijk.
Een vonk,een trilling,bijna niet te zien--
een droom van leven,stil misschien.

In elke vezel,in elk klein zaad,
klopt het mysterie,wonderbaarlijk en kwaad.
Een bron die zonder vragen geeft,
en in ons bloed en adem leeft.

Geen mens die haar geheim kan vangen,
al jagen wij met duizend verlangen.
Maar diep vanbinnen, stil te verstaan,
fluistert zij zacht:"Ik ben bestaan".