Als doodgaan de enige oplossing is die overblijft,
valt de stilte zwaarder dan woorden.
Blikken glijden weg,
alsof ze het niet willen zien.
Gedachten cirkelen traag,
zonder uitweg,
zonder licht.

Het leven
wordt een kamer zonder deur,
en jij
een schaduw in de hoek.

Maar zelfs in die donkerte
kan een stem bestaan
die zacht
en echt
nog naar je roept.