Pavol Janik

1956 / Bratislava

New York (Greek)

Επίπεδος καθρέφτης
ο ακύμαντος κόλπος
και τα γωνιώδη σημεία της πόλης
καρφώνονται ίσια στον έναστρο ουρανό

φώτα αντανακλώνται στη θάλασσα
φευγαλέες ερωτικές βάρκες λικνίζονται
μπροστά στα ταραγμένα πόδια σου
που κολυμπούν στο κάτω μέρος
του μπροκάρ βραδινού σου φορέματος.

Ξαφνικά λείπουν οι άνθρωποι
βελόνες σε λαβύρινθο αλουμινόχαρτου.

Ορισμένα πράγματα τα παίρνουμε προσωπικά —
λιμουζίνες,
σκιουράκια στο Κεντρικό Πάρκο
και το μεταλικό σώμα της νεκρής ελευθερίας.

Μα κυρίως στη Νέα Υόρκη πάντα νυχτώνει
κι η λαμπερή νύχτα πάντα αυτοφωτίζεται.

Η λάμψη με τα χίλια χέρια της μεγαλούπολης
υπογραμμίζει κάθε βράδυ στην επιφάνεια του νερού
τη θεωρία του Αϊνστάϊν για την ταχύτητα του φωτός

και πάντα πριν το λυκόφως η ασημένια οθόνη
του ουρανού της Νέας Υόρκης πλημυρίζει
με τα εκατό λίτρα αίμα του Χόλυγουντ.

Μέχρι πού φτάνει του τζαμιού και του μαρμάρου η αυτοκρατορία;
Οι λεπτοί ουρανοξύστες της πού σκοπεύουν;

Ο θεός αγοράζει ένα λουκάνικο
στο βάθος των εξήντα ορόφων του κτιρίου.

Ο θεός είναι νέγρος
κι αγαπά το γκρίζο χρώμα του τσιμέντου.

Ο ήλιος του που ο ίδιος του 'δωσε ζωή
μέσα σ'ένα χαρτοκούτι
απ'το νέο είδος σκλαβιάς.

Translated into Greek by Manolis Aligizakis
173 Total read