Met de jaren
komt het inzicht,
het dunne vlies
tussen wat was
en wat nooit zal zijn.

De blik wordt scherper,
de stormen kleiner,
het verlangen stiller.
Vragen verliezen hun haast,
antwoorden hun gewicht.

Toch sluipt de tijd
langs knieën,
langs ogen,
langs de adem.

Wat ooit oneindig leek,
krijgt contouren,
een grens,
een naam.

En toch,
in elke trage stap
ligt de waarheid
die jeugd nooit kon dragen.