De wind beweegt door het gras,
maar het gras vraagt niets.
De berg staat stil,
en toch verandert hij elke dag.

Water zoekt altijd de laagste weg.
Niet omdat het zwak is,
maar omdat het weet
hoe sterk zacht kan zijn.

Een besluit is als een steen
in stil water gegooid-
kringen breiden zich uit
ver voorbij de eerste daad.

Wanneer het tij keert,
verzet je niet.
Wanneer de hemel sluit,
zoek niet naar de deur.
Wacht.

Er is een tijd om te spreken
en een tijd om stil te vallen
zoals de maan haar gezicht
aan de hemel verandert,
zonder een woord.

Het oude en het nieuwe
dansen samen
in een kring van toevalligheid
en noodzakelijk toeval.

Je vraagt om raad?
Luister dan
niet naar mij,
maar naar de ruimte
tussen deze woorden.