Voorbij het einde
ligt geen leegte,
maar een stil begin.

Wat ophoudt
ademt nog na
in vormen die we niet herkennen,
nog niet.

Papier wordt aarde,
woorden worden stof,
en zelfs het vergeten
vindt een nieuwe naam.

We keren terug
naar het ongezegde,
om het opnieuw
te proberen.

Niet om te herhalen,
maar om te herscheppen,
met dezelfde handen,
maar andere ogen.

Elk einde
is slechts een bocht
in de kringloop
van betekenis.