In de schaduw van mijn verlangen
lijkt alles mogelijk.
Wat ik niet durf te zeggen,groeit daar
als wortels onder de grond-
blind,maar levend.

Ik reik uit naar wat ik zelf niet begrijp,
een aanraking,
een blik die blijft hangen
zonder reden.

Tussen hoop en herinnering
bouw ik werelden
die alleen bestaan als ik mijn ogen sluit.

Niets is zeker,
maar alles gloeit van belofte.
Alsof het gemis zelf
mij dichterbij brengt
dan bezit ooit zou kunnen.

Ik leef in wat nog niet is,
en vind daar
de mooiste leugen
die soms op waarheid lijkt.