Het kwaad schuilt niet altijd
in schreeuw of storm.
Soms zit het in stilte,
in het wegkijken,
in het niets doen
waar iets gedaan moest worden.

Het leeft in systemen,
in gewoontes
die niemand meer bevraagt.
In het gemak
van dezelfde fout
opnieuw.

Het kwaad draagt geen masker,
het is het masker.
Het glimlacht beleefd,
loopt naast je,
doet alsof het hoort
bij het gewone.

En toch,
het kwaad is geen ander.
Het woont in keuzes,
in momenten
waar menselijkheid
een afslag nam.