Dit is stil,
maar nie leeg nie.

My gedagtes dryf
soos mis oor 'n koue veld,
geen vaste vorm,
geen vaste bestemming.

Ek praat,
maar die klanke vlug
voor hulle aarde raak.

Iets in my soek
na grond
om te staan,
maar die lug hou aan
om my te roep.

Dis nie stilte nie
wat ek vrees,
maar die onhoorbare
wat daarin woon.